Het is onmogelijk, zei Trots… Het is riskant, zei Ervaring…Het is zinloos, zei het Verstand…Geef het een kans, fluisterde het Hart…
Op mijn werkplek prijkt deze tekst boven mijn hoofd op een groot ouderwets schoolbord. Eronder liggen krijtjes van ruim 40 jaar oud, nog in de originele verpakking. De krijtjes liggen klaar voor iedereen om mijn tekst aan te vullen met wat jouw hart jou influistert. Iedere dag als ik binnenkom, staren deze paar zinnen mij aan en helpen mij herinneren dat óók ik die keus steeds te maken heb. Wat is de juiste balans tussen trots, ervaring, verstand en mijn hart…