Een bijzondere gewaarwording was het. Het laatste volle weekend van juni zonder Schoolfeest. Met weemoed reed ik afgelopen weekend langs de weide. Waar in plaats van het heiligdom der gerstenat nu een oase van rust heerste. Geen oorverdovende zware beats van kermisattracties, geen indringende mengelmoes van geuren van oliebollen en vette hap. Geen fotograaf te bekennen die iedereen bij binnenkomst vast wil leggen op de gevoelige plaat. Man, wat heb ik ons jaarlijkse feestje gemist.
