De inkt van mijn column vorige week was nauwelijks droog. Ik noemde dat we in Nederland erg goed zijn in zeuren, drammen en miepen over van alles en nog wat. Mijn voorspelling was dat het volgende waar stront over aan de knikker zou komen, het stoken van houtkachels zou zijn. Wat had ik het ontzettend mis. Over één ding was mijn blik in de glazen bol wel goed; dat we stront aan de knikker zouden krijgen, paardenstront in dit geval.
Ik kan me de Paardenmarkt nog goed voor de geest halen toen we als kleine kinderen extra vroeg vrij kregen van school om naar de markt te gaan. Plaats van handelen was destijds de Rozenstraat en Iependijk. Alles stond bommetje vol en wat overbleef waren smalle loopgangetjes door de straten langs dikke rijen met paarden en kraampjes. We kochten dan altijd van die trekbommetjes en deden ons uiterste best om op slinkse manier aan Glühwein te komen, vaak zonder succes. Ik kan me ook nog herinneren dat we op die dag een verse Spar kochten die dat jaar dienst mocht gaan doen als Kerstboom. De eerste dagen rook je dan echt het bos in huis.
Maar ja, aan alles komst een eind. De karakteristieke beleving van de nauwe straatjes werden verruild voor een kil en kaal plein zonder enige sfeer. Trekbommetjes zijn ingewisseld voor dikke zwarte Cobra’s en bij nader inzien was die Glühwein niet te zuipen en tanken we tegenwoordig liever bier. Ook de Spar heeft het niet overleeft en werd ingeruild voor een plastic herbruikbaar exemplaar, die onder een doek opgetuigd en al, ieder jaar van zolder wordt gesleept.
Om de geur uit het bos een beetje na te bootsen hebben we een week of drie van die stinkkaarsen branden. Volgens mijn vrouw zijn dat geurkaarsen. De schooljeugd gaat niet meer massaal naar de markt en weet niet hoe snel ze in huis moeten komen om op te gaan in hun spelcomputer. Ouders vinden het vooral erg lastig dat hun kroost eerder vrij is en moeten op zoek naar opvang. “D’r is ook altijd wat met die scholen; staken ze niet dan zijn ze wel weer eerder vrij voor zo’n knollenmarkt”.
Sommige dingen veranderen gewoon met de tijd. Het is toch ook gewoon een troosteloos aanzicht dat daar het laatste van de handel van dat jaar nog even verpatst moet worden? Voor twee jaar geleden kon ik een Shitlander kopen voor tien euro. Waar hebben we het over?
Ik ben misschien in de minderheid en zal er vast niet populairder op worden als ik zeg dat ik er geen probleem mee heb dat dit gesleep met levende wezens nu eindelijk stopt. De glans was er toch al lang af. En coûte que coûte iets aanhouden omdat het nu eenmaal een traditie is…Kom op, we hebben ook geen lijfstraffen meer…
Namens Niels,
een fijne dag…