Het is uitkijken geblazen voor wandelaars in het buitengebied van Goor. Op de zondagen trekken we er regelmatig op uit om een stukje te gaan lopen met de hond. Even een frisse neus halen en natuurlijk de broodnodige beweging die we, ik vooral, chronisch te kort komen door de week. Meestal rijden we richting Holterberg maar ook steeds vaker gaat de tocht naar de Meene richting Stokkum.

Ik hoorde dat er grote boze wolven gesignaleerd waren in die contreien. Sommige mensen wisten in reacties op Facebook zelfs de locaties aan te geven waar de uit de kluiten gewassen honden hun holen zouden hebben. Persoonlijk ben ik geen fan van grote honden, laat staat van wolven.

In het verleden heb ik eens een training gehad bij een opleidingsfaciliteit van de politie. We moesten onder andere leren hoe we een politiehond konden overnemen als de hondengeleider bijvoorbeeld door wat voor een reden dan ook, geen controle meer kon hebben over de hond. Meneer Kremers stond uiteraard vooraan om dat wel eens even te proberen. Je raadt het natuurlijk al, dat ging mie mooi mis. Vanaf toen kan ik dus zeggen dat ik, volledig onschuldig, ben gegrepen door zo’n rotzak.

Tot overmaat van ramp kreeg ik ook nog een flinke dosis peperspray in m’n bakkes omdat ik niet meer oplette wat er om me heen gebeurde. De agent zei redelijk amusant: “Als ik SPRAY! roep, moj oe ogen wa dichte doon, knooiert”. Ik weet nog dat ik iets zei van: “Doe me dat pistool maar eens even, zal ik Woef-Dram de ogen eens dicht doen”.

Maar goed, sinds die tijd ben ik dus niet meer van de grote honden en heb er misschien ook wel een beetje schrik voor. Onze eigen Franse Buldog, die halverwege m’n knie komt, kan ik nog net handelen. Maar wat als ik nu zo’n wolf tegenkom tijdens het wandelen? Ik schijt volgens mij tien kleuren. En wat als zo’n beest onze kleine smous te pakken krijgt die ik daar vaak los laat lopen?

Annie Schreijer- Pierik, Europarlementariër in Brussel zal wel zeggen: “Die beesten horen hier niet, die moet je gewoon afschieten”. Maar of dat nu de oplossing is. Vanuit haar Brussels oogpunt snap ik het wel, want daar verbieden of elimineren ze per definitie alles wat ze niet begrijpen…en dat is een hele boel. Want uiteraard horen die beesten hier wel degelijk thuis. Als je het goed nagaat zijn wij eigenlijk de indringers die hun het leven hier decennia lang onmogelijk hebben gemaakt.

Schapen hebben er ook last van. Op het Heeckeren was zo’n shoarma-beest gebeten en een andere was zo geschrokken dat hij op hol sloeg en in de vijver terecht kwam. Was dat ook het werk van een wolf? Nee, dat was het werk van iemand die z’n huishond niet onder controle had en hem asociaal los liet lopen. Misschien een nog wel gevaarlijker projectiel dan Bor de Wolf die mensen doorgaans liever uit de weg gaat.

Namens Niels,

een fijne dag…