Een beetje kattenkwaad. Wie maakte zich er vroeger niet schuldig aan? Ik, samen met mijn vriendjes, in ieder geval wel. We hadden de grootste schik om rauwe eieren in de sloffen van opa te verstoppen of het kippenhok op een kiertje te laten. Een condoom om de uitlaat van de auto van de buurman was ook altijd een geweldig succes en de keer dat we de inhoud van een fles afwasmiddel verwisselde voor motorolie, onbetaalbaar… Hetzelfde lacheffect had cola vervangen voor Jägermeister…
Dat waren prachtige tijden. Ondeugd uithalen zonder schade en zonder iemand ernstig te benadelen. Nou ja, misschien een beetje in het ego dan. Iedereen kon er uiteindelijk hartelijk om lachen en we waren alweer aan het ‘broeden’ op de volgende stunt die we konden uithalen met iemand.
Hoe anders is het tegenwoordig. Alleen de afgelopen paar dagen al zag ik verschillende berichten voorbij komen op social media van vernielingen, brandstichting en diefstal. Twee busjes van stomerij ‘De Washand’, achter bij sporthal De Mossendam, bekrast, beschadigd en spiegels kapot getrapt.
Vervolgens gaan we door naar het stelen van een stroomkast van ‘Hofschaap’ bij de Hector-vijver. Ook auto’s zijn niet veilig voor vandalen. Een autobrand in de Pastoriestraat en later was het ook bingo aan de Meidoornstraat waar een auto en een camper ten prooi vielen aan de rode haan.
Ik herinner me ook nog goed het filmpje van de vernieling van een taxi voor de oude Rabobank. Een taxi van een organisatie die zich tot doel heeft gesteld anderen, minder bedeelden, te helpen met vervoer, eten en drinken of gewoon een luisterend oor.
Ik vraag me dan echt af wie zoiets doet en vooral het waarom? Hebben die jongens en meisjes nooit geleerd wat “mijn en dijn” is? Dat zo’n afgetrapt autospiegeltje al snel een paar honderd euro kost om te repareren? Dat het vernielen van een geparkeerde scooter iemand in zak en as kan brengen?
Iemand die tig uren netjes vakken aan het vullen is geweest in de supermarkt voor een paar schamele euro’s per uur. Iemand die hard heeft gewerkt voor z’n centjes en er eindelijk iets moois van kon kopen. Zou het jaloezie zijn? Ik kan het niet betalen omdat ik te lui en te beroerd ben om een bijbaantje te nemen en daarom gun ik het een ander ook niet? Afgunst omdat ze thuis te weinig aandacht en opvoeding krijgen en dan maar vertier op straat gaan zoeken?
Ik vind het echt het meest lafhartige wat je kunt doen; het stuk maken van andermans spullen. Losers zijn het van het ergste soort. Iedere burger mag zijn lijf én hebben en houden verdedigen en beschermen. Ik kan u vertellen dat als het mij overkomt dat de politie niet meer gebeld hoeft te worden…Wel die andere hulpdienst…
Namens Niels,
een fijne dag…