Hij is een kritisch volger van de lokale politiek: Carel Groothengel. In een ingezonden brief aan deze site laakt hij met stevige woorden de handelswijze van de gemeente na een bezoekje aan de bezwarencommissie met een plaatsgenoot, die is aangewezen op bijzondere bijstand. Maar dat systeem en met name de uitvoering werkt verre van chique, laat Groothengel weten. Bekijk hieronder zijn relaas.

Niet zo’n sociale werkwijze sociale zaken gemeente

Van mij nu eens een andere manier om een in mijn ogen stuitende zaak aan de orde te stellen.

Ik ben onlangs met een kennis naar de bezwarencommissie geweest van de gemeente Hof van Twente. Het betrof hier een bezwaarschrift tegen een afwijzing van bijzondere bijstand o.a. voor de door de neuroloog voorgeschreven medicijnen voor haar chronische ziekte.

In deze zaak komt duidelijk naar voren hoe de gemeente Hof van Twente omgaat met haar (bijstands)cliënten.

Het blijkt dat de cliënten niet actief op de hoogte worden gesteld van vastgestelde beleidsregels en andere rechten. In de afwijzende beschikking wordt verwezen naar beleidsregels vastgesteld door het college in 2018, die na bestudering van de website van de gemeente, men is vergeten te publiceren. Nu na de hoorzitting is het 12 juni in het Hofweekblad gepubliceerd en op de website. Er staat het bij actuele bekendmakingen op 14 mei (maar deze datum kan niet kloppen).

Maar het is dus gepubliceerd nadat zij daar meermalen iets over had gezegd. Ook is het vreemd dat deze beleidsregels totaal niet in de klankbordgroep zijn besproken.

De mogelijkheid van collectieve verzekering via de gemeente Hof van Twente is aan haar nooit verteld. Ook hierover was op de website geen informatie te vinden. Hierover kan ze nog steeds niets op de website vinden Ze voelt zich verplicht om zich via Menzis te verzekeren omdat de gemeente veel dingen niet meer vergoed omdat deze alleen door deze specifieke verzekering worden vergoed. Zij stelt dat zij geen keuzevrijheid heeft en dat de verzekering van Menzis voor haar niet gunstig is omdat Menzis niet zo riant is met vergoedingen voor chronische zieken. O.a. moet zij door de overstap de 9″ tot de 21’behandeling voor fysio zelf betalen. De chronische indicatie wordt pas vergoed vanaf de 21’behandeling. Zij stelt ook in de bezwaren de vraag wie dit gaat betalen. De bezwarencommissie gaat op haar vraag wie de behandelingen voor fysio gaat betalen niet in.

De bezwarencommissie had mijns inziens een nader onderzoek kunnen instellen over de noodzaak van de vergoeding voor medicijnen door een duidelijker vraagstelling aan de specialist over de noodzaak. Nu wordt het op formele gronden afgewezen.

Tijdens de behandeling van het bezwaar is o.a. naar voren gebracht dat ik een hardheidsclausule mis in deze beleidsregels. Het voordeel hiervan is dat bij klaarblijkelijke hardheid je ten gunste van de client kunt afwijken. Maar ja als die clausule er niet is hoef je ook niet af te wijken.

In deze zaak bleek o.a. dat kopieën van bankafschriften in het dossier zaten terwijl uit jurisprudentie bekend moet zijn dat een sociale dienst in beginsel alleen kopieën maakt van het eerste en laatste afschrift over de gecontroleerde periode. Van dit uitgangspunt kan alleen afgeweken worden als dit kan worden gemotiveerd. Tijdens de hoorzitting met de bezwarencommissie is gebleken en toegegeven door de gemeente dat de betreffende kopieën nog steeds in het dossier zaten.

Op één onderdeel van de aanvraag voor bijzondere bijstand is niet eens gereageerd door de consulent maar ook niet door de bezwarencommissie.

Het blijkt dus dat de gemeente Hof van Twente een probleem heeft met de communicatie naar haar cliënten als blijkt dat de cliënten niet op de hoogte zijn van de geldende regels.

Onlangs heeft de gemeente met trots de website www.hofvantwente.nl/berekenuwrecht gepresenteerd. Op zich lijkt dit een mooie regeling dat mensen met een minimuminkomen kunnen bekijken waar ze recht op hebben. De gemeente Hof van Twente vergeet alleen dat veel mensen met een minimuminkomen niet op het internet zitten en zeker niet om te kijken waar ze overal recht op hebben.

Wat zeker zo belangrijk is dat degene die contact hebben met deze mensen weten waar deze mensen recht op hebben. Ik weet dat daar het nodige aan schort. Om een voorbeeld te geven als je bijstand krijgt moet je automatisch de kwijtschelding voor een aantal gemeentelijk regelingen aangeboden worden en zo mogelijk ook andere regelingen.

Mijn idee is dat deze kennis niet bij iedereen aanwezig is. Als de gemeente regelingen en adviezen heeft zorg dan dat deze schriftelijk worden medegedeeld aan de cliënten al dan niet via de e-mail. Indien ze geen e-mail hebben zorg dan dat ze een brief krijgen. Zoiets moet toch één of twee keer per jaar kunnen. Voor de mensen met een minimuminkomen buiten de (bijzondere)bijstand kun je dit in de gemeentepagina plaatsen en bijvoorbeeld op Goors Nieuws en de andere websites.

In 2016 is een VN-verdrag door Nederland geratificeerd dat ons als gemeente verplicht om een plan te maken om iedereen mee te laten doen in onze samenleving. Het verdrag is vooral gericht op het bieden van een mogelijkheid om mensen met een handicap (beperking) optimaal in de gelegenheid te stellen om mee te doen in onze samenleving.

Als iemand met een beperking een vergadering in het gemeentehuis moet bezoeken dan kan hij of zij met de lift naar boven komen maar strandt dan op de deur die niet automatisch opengaat en heel zwaar is om te openen. Er is dus een belemmering die opgelost moet worden. Dit is al langere tijd bekend in het gemeentehuis maar er wordt niets mee gedaan.

Ook heb ik geconstateerd dat de link over bijzondere bijstand voor chronisch zieken en gehandicapten niet klopt. Als je deze link aanklikt dan staat er niets over chronisch zieken maar over bijzondere bijstand voor de kosten van schoolgaande kinderen. Je vraagt je dan af wat klopt er wel op de gemeentelijke website.

Het communicatieprobleem van de gemeente wordt steeds groter. Hierover zal ik wellicht in een ander stuk het een en andere aantonen:

Uit het bovenstaande kan geconstateerd worden dat het lerend vermogen van de gemeente Hof van Twente voor wat betreft de communicatie niet al te hoog moet worden ingeschat. Ik weet dat ik daar ambtenaren mee op de tenen trap maar de goeden lijden hier dus onder de kwaden. Aan de andere kant moeten het college ook de voorwaarden scheppen om de ambtenaren goed te laten functioneren. Misschien dat daar het probleem ligt dat er geen duidelijke lijn is of lijkt te zijn.

Carel Groothengel.