De laatste weken was er veel te doen rondom afval en de scheiding ervan. Ook over de verwerking en de stank die dat teweeg brengt was rumoer. Afval verwerken kost geld en als het gaat om gevaarlijk afval, zoals asbest, wordt het helemaal een peperdure aangelegenheid. Duizenden dieren, planten en insecten staan op uitsterven door ons toedoen. De poolkappen smelten en we blijven ons te barsten vreten in vlees.
Alles heeft te maken met keuzes. Als iedereen op aarde ervoor zou kiezen de helft minder dierlijke producten te consumeren, is het klimaatprobleem voor het grootste gedeelte in één klap opgelost. Kan die vreselijke Halsema met pensioen en kan Klaver de hele week ‘papa-dag’ krijgen.
Als je weet dat wij in Nederland bijna de helft van ons grondoppervlakte gebruiken voor intensieve landbouw en veeteelt en dat dat maar 1,6 % oplevert van wat wij met z’n allen verdienen per jaar én dat de landbouw wereldwijd verantwoordelijk is voor 14% van alle CO2 in onze lucht, net zoveel als al het transport op de hele wereld bij elkaar, kun je niet spreken van een gezonde en efficiënte bedrijfstak.
Een immense vervuiler met een buiten proportioneel gebruik van kostbare grond in ruil voor een relatief kleine opbrengst. En dan praat ik nog niet eens over het leed wat we andere levende wezens aandoen en de miljoenen subsidies die deze bedrijfstak opslurpt.
Zo maakt iedereen keuzes. Dat de gemeente een enquête uitzet om de bewoners van onze Hof te vragen hun bevindingen door te geven over het Diftar-afvalsysteem is ook zo’n keuze. En omdat je je eerst moeilijk moet aanmelden met email-adres en wachtwoord, maken velen de keus om het maar niet in te vullen. Drempels opwerpen is een prima tactiek om gegevens naar je hand te zetten. En natúúrlijk komt er uit ‘grondig’ onderzoek naar voren dat er niet fout gehandeld is bij de verlening van de vergunning op Zenkelsdamhoek voor de bio-centrale Twente. Daar worden namelijk bakken met geld verdient en als je daar in de omgeving gaat wonen is dat uw eigen keus. Niet zeuren over stank. Belangen zijn groot, mensen zijn ondergeschikt.
Ook de landelijke overheid maakt keuzes door een budget van 75 miljoen euro beschikbaar te stellen voor het verwijderen van asbest. Hiermee laten ze direct zien dat het ze geen hol uitmaakt of die troep daadwerkelijk opgeruimd wordt. In Nederland ligt nog 80 miljoen vierkante meter asbest op daken en schuurtjes. Dat zijn bijna 12.000 voetbalvelden aan asbest. Per vierkante meter kost het ongeveer 14 euro om het te verwijderen. Totale kosten dus ruim 1,1 miljard euro. In 2025 moet Nederland asbest vrij zijn, succes ermee.
Het gaat er om, wil je veranderen of niet? Speelt geld een rol of niet? Wil je bepaalde zaken opgeven of niet? Hoeveel mag het verbeteren van ons klimaat kosten? Wat hebben we er voor over om kankerverwekkende troep op te ruimen of zijn de duizenden asbestdoden per jaar bijzaak? Stoppen we met onbeperkt vlees eten en grootschalige vervuilende- en onrenderende veeteelt of gaan we lekker door met de kiloknallers? Aan u de keus…
Namens Niels,
een fijne dag…