Een jaar geleden ben ik een paar maandjes uit de running geweest. Soms heb je tijd nodig om de grijze massa even te resetten. Bijzonder is dat je na verloop van tijd tot de conclusie komt dat de soep inderdaad niet zo heet wordt gegeten als hij wordt opgediend. De bedrijfsarts gaf me twee tips. De eerste was dat ik vooral moest gaan doen waar ik blij van werd en de tweede tip was dat ik zelf de enige ben die mijn persoonlijk belang kan verdedigen in het leven. Voor het belang van anderen zijn er al genoeg aan het werk, voegde ze er aan toe.

Na het beseffen dat de soep niet zo heet is, is het óók weer bijzonder te beseffen, en te merken, hoe snel je weer in dat keurslijf zit als je na een tijdje van relatieve rust weer aan de slag gaat. Als je niet oppast zit je zo weer op dat oude niveau wat je zo verafschuwde.

Soms zijn er kleine dingen voor nodig om je daar weer even aan te helpen herinneren. Om even weer aan de temperatuur van die soep te denken. Dat alles niet zo zwart / wit is, maar dat er nog vele tinten tussen zitten. Dat jij je eigen regisseur bent. Dat anderen best mogen meekijken maar dat jij de hoogste baas ervan bent. Dat je je realiseert dat je onder de schaduw weg moet van bepaalde mensen die continu een donkere vlek werpen op wat jij wil en wat jouw kracht is.

Nou en zo’n momentje had ik van de week. Heel veel van die momentjes om eerlijk te zijn. Ik merk dat ik in zulke gevallen graag teruggrijp naar mijn jeugd. Graag weer dingen wil doen en zien van toen omdat ik daar goede herinneringen aan heb. Afgelopen zaterdagmiddag was er een toertocht van 300 oude brommertjes door Twente en al dat moois kwam samen op één plek. De Kreidler Florettjes, RC’jes, Thomos 4TL en mooi gerestaureerde Goudhaantjes van Zundapp showden zich gewillig aan het publiek.

De geur van twee-tact mengsmering deed mij denken aan de tijd dat we dat zelf mengde in de schuur en dat moeders des duivels was omdat het hele huis stonk naar benzine en tot overmaat van ramp ook nog eens onze maden vond in de koelkast die we nodig hadden voor vissen. We hadden overal onderdelen liggen en maakten van drie kapotte brommers weer twee werkende exemplaren. Wat een prachtige tijd zonder zorgen.

Op zaterdagavond zie ik jonge lui helemaal idolaat van hun idool “zangeres Maan”. Wat geniet ik van de herinnering toen ik daar zelf stond, 24 jaar geleden. Zondag zie ik mijn dochter, met haar achterneefjes en nichtjes, druk in de weer in de speeltuin tijdens onze jaarlijkse familiedag. Een prachtig spel zonder zorgen voor de volgende dag. De rouwdouwers van toen zijn de papa’s van nu, die op zondagmiddag munt geslagen en onderuit gezakt oude herinneringen ophalen. Niet te veel van die groene flesjes hoor, morgen weer werken. Tja…

Namens Niels,

een fijne dag…en tot 7 mei…