Er was weer genoeg nieuws de afgelopen week in ons Hofje. Van nóg meer leeg staande panden in het centrum tot aan skeletten in het buitengebied. Van vrachtwagens tegen Goorse centrumgevels tot aan het heugelijke nieuws dat we met Pasen toch nog een Paasvuur krijgen. Naar verluidt gaat dit evenement 40 meter hoog worden en steken ze hem in de hens in het weiland naast de Kevelhammerhoek. Maar het meest opmerkelijke nieuws vond ik toch wel de uitzetting van een journaliste uit de jongste democratie van de wereld; Turkije.

Ik begin steeds meer te snappen waarom Nederland een populaire vakantiebestemming is voor veel Turkse mensen. In diverse Turkse reisgidsen wordt naast de aanwezigheid van zwembaden, all inclusief verblijf, overal gratis Wifi zelfs “vrijheid van meningsuiting” gegarandeerd.
In Nederland mag je van alles uitvreten, zeggen, schrijven, tegen de kerk pissen en grös roken zonder bang te hoeven zijn dat er een Transavia toestel klaar staat met aan het roer piloot Julio Poch om je terug te brengen.

Maar in het geval van de journaliste in kwestie was de komst naar Nederland niet geheel vrijwillig. Minister Grapperhaus, van de afdeling “List en Bedrog”, had geklikt naar meneertje Erdoğan dat zij waarschijnlijk een vermeende Syrische terrorist aan valse papieren had geholpen. De Grapjas vertelde er waarschijnlijk niet bij dat Nederland zelf totaal geen moeite heeft met het huisvesten van terroristen. Als dieptepunt liet de krant, waar de journaliste voor schreef, haar direct vallen en verbrak alle contacten. Waar hebben we dat vrij recent vaker gehoord?

Ach ja weet u, ze kan natuurlijk ook altijd nog als chauffeur aan het werk bij taxibedrijf “Uber”. Ze moet dan maar hopen dat die Erdoğan een keer op staatsbezoek komt en probeert over te steken op de kruising Herman Heijermansstraat. Uber chauffeurs schijnen erg goed te zijn in “aan de kant of in de krant”.

In Goor hetzelfde met die brokkenpiloten. Men neme een vrachtwagentje en rijdt tegen het verkeer in frontaal een gevel naar de sodemieter. Gelukkig was er op dat moment niet veel bedrijvigheid in het centrum anders had het heel….nee deze zin moet iets meer “fake-news-achtiger”, even overnieuw. Gelukkig konden omstanders in de drukke winkelstraat net op tijd wegspringen om aan het noodlot te ontkomen. Ik vroeg de geschrokken chauffeur naar zijn reactie. -“Ik dacht dat ik op de doorgaande weg naar Enschede zat. Sorry hoor, maar niets deed mij vermoeden dat ik in een winkelcentrum reed. Ik heb net de restanten opgehaald van zo’n drogistje hier aan het begin van de straat en verkoop dat voor een dumpprijsje aan de grens als medicamenten. Mooi hé dat vraag en aanbod?”

Ik loop een paar meter verder naar mijn favo-kroegje en neem plaats op mijn vaste plek aan de teeke. “Zo, waj d’r wa, knooiert?” Joa, antwoorde ik. Ik zal oe is wat vertel’n, vervolgde ik m’n verhaal; ik zagge net nen wolf teeg’n ’t heil in loop’n deur ’t centrum met een skelet in de bek en een vrachtwaag’n met nen Turkse chauffeuse, Mös d’r veur uutwiek’n en …..

Namens Niels,

een fijne dag…en ai’t neet geleuft, maak ik oe volgende wekke wat aans wies…