Het stinkende clubhuis…

Van de week heb ik met ingehouden adem de Nashville verklaring zitten lezen. Het is een soort manifest waarin bepaalde vertegenwoordigers van “het geloof” beschrijven hoe je zou moeten leven in de ogen van hun God. Zo is het huwelijk alleen voorbestemd aan de man en de vrouw. Het huwelijk is een contract met God en de kerk en zeker niet bedoeld voor homo’s of andere zieke mensen.

Vroeger heb ik op een christelijke basisschool gezeten en naast rekenen en taal kregen we ook bijbelles. Op het rapport stond het cijfer voor Godsleer bovenaan; net alsof dat het belangrijkste was. We waren jong en wisten niet beter. We lieten onze onbevangen breintjes bederven met een gif. We leerden hoe God de wereld had geschapen in 6 dagen en waarom we zondagse rust hielden. God had de mens naar zijn eigen evenbeeld geschapen. In den beginne was iedereen gelijk en discriminatie en uitsluiting waren woorden die toen nog niet in de Dikke van Dalen stonden. God zou staan voor liefde, samen, goedheid, vertrouwen en barmhartigheid.

Later, als je ouder bent en redenerend kunt nadenken, kom je er achter dat het één grote poppenkast was. Een zwart randje om een mooie basisschooltijd op een verder fijne school. Naar mijn gevoel heeft het allemaal weinig met “gelijkheid” te maken. Dat het een verzonnen verhaal is en gericht op verdelen en heersen. Verschillende religies zijn nodig om de verdeeldheid onder de mensen in stand te houden. Zolang er verdeeldheid is, kunnen heersers heersen en hun wapens slijten aan andere religies. Oorlogen worden gevoerd onder het mom van “geloof”.

Voor een hersenschim, voor een niet bestaand figuur, die er uiteindelijk voor zorgt dat de duisternis de overhand krijgt en het slechtste in de mens naar boven haalt. Die duisternis noemt men “geloof” en sluit wel degelijk uit, stelt achter en waarbij zeker niet elk mens gelijk is. Een verzonnen mythe om een betekenis of schuld te kunnen geven aan iets wat niet te bevatten is door mensen. Geïndoctrineerd volgen gelovigen de leer en gaan zelfs zo ver dat ze denken dat niet inenten, het dragen van een hoofddoek en meisjes besnijden Gods wil is. Ik heb het oprecht met deze slaven te doen.

Hoe meer ik me ging verdiepen in het geloof, des te meer afkeer ik er van kreeg. Het pedofiele bolwerk in de clubhuizen Gods stinkt en kraakt aan alle kanten. Ik koos voor iets puurder, ik werd sociaal-anarchist. Sociale anarchie, dat is mijn levenswijze. Iedereen gelijk, geen ondergeschikten, geen onderdrukking en autoriteit. Iedereen z’n vrije wil. Een levensstijl waar plek is voor één ieder en waar het huwelijk een contract van liefde is tussen mensen, ongeacht welk geslacht. Blank, donker, geel met een paars randje, homo, hetero of redactie van Maarkelsnieuws, het sluit jou niet uit, maar maakt jou waardevol in wat je bent. Je mag er zijn…ik ben blij dat jij er bent en ik hou van je! En om dat te laten zien, hoef ik geen vlag te hijsen bij mijn kerk…

Namens Niels,

een fijne dag.