Mijn bloedsuikerspiegel is weer op normale waarden aangekomen, de eerste twee kilootjes aan vocht zijn er weer af en de smaak van kroketburgers in mijn mond verdwijnt iedere dag een beetje meer. 50.000 liter bier in een weekend hebben we met z’n allen achterover geklokt. Hoezo op het platteland wordt te veel gedronken? We hadden gewoon een feessie, niks aparts. Een heel weekend lang bier drinken en kut roepen, dat kunnen we goed. En waar je goed in bent…

En dat vind ik nu het mooie van ons feest. Het is ook echt ons feest. Geen uitbuiting zoals op grote festivals waar ze je bij elke consumptie een poot uit draaien. Muntprijzen van EUR 2,75 is al heel normaal. Bestel je dan een WKD’tje, á 3 munten, praten voor het gemak wel even over EUR 8,25 voor een flesje smurfenpis. In de tijd van de florijnen zou dat een dikke 18 gulden zijn. Ik denk dat veel mensen dan zouden zeggen: “veul ter oe is an”.

50.000 Liter bier en 12.000 kroketburgers. Ik heb wel een aandeel in deze twee cijfers gehad om eerlijk te zijn. Maandags voelde het alsof ik een hectoliter in m’n eentje buis had gemaakt. Goeie genade, ik drink nooit weer. Maar ja, dat zeg ik elk jaar. Misschien had ik de sapjes op zondagavond nog wel het meest nodig. Nodig om de teleurstelling een beetje weg te drinken. Al jaren doe ik mee met de optocht en dit jaar hadden de harde werkers van mijn cluppie “Löp wa Lös”, het paard van Troje gebouwd. Plankjes van 1000 pallets en 50.000 spijkertjes waren er voor nodig om deze milieuvriendelijke optochtwagen te maken. Voor het overgrote merendeel gemaakt van gerecycled materiaal.

Ondanks de goede kritieken onderweg en de vele duimpjes omhoog, mochten we ook dit jaar wéér niet verder komen dan een toch wel teleurstellende 10e plek. Nu kan ik daar wel weer van alles van vinden en zeggen, maar laat ik het er maar op houden dat de juryleden goede kandidaten zouden zijn voor het gemeentebestuur; daar zit namelijk net zulk volk.

De grootse prijs en waardering die we konden krijgen was dat tijdens de prijsuitreiking al drie partijen bij ons kwamen en er om vochten wie ons geweldige paard mocht kopen. Uiteindelijk heeft het paard van Troje uut Twente een goed tehuis gevonden in Vriezenveen, op een manege als blikvanger…en dat was het! Proud to be een Goorsen!

Namens Niels,

een fijne dag…