In de vakantie verlies ik mezelf vaak in uur en tijd. Soms moet ik even goed nadenken, of m’n telefoon raadplegen wat voor een dag het ook alweer is. Zo overkomt het me dat het meeste nieuws onbewust langs me heen glipt. Om dat allemaal in te halen begon ik vorige week aan een leesmarathon om weer helemaal bij te zijn en alle “ins en outs” te kennen van ons Hofstadje. Bij sommige artikelen stop ik al met lezen bij regel drie. Bij andere duurt het iets langer voordat ik de bladzijde omsla en bij enkelen word ik getriggerd om het uit te lezen. En héél soms trekt het dusdanig mijn aandacht dat ik er dingen over ga opzoeken.
Zo trok bijvoorbeeld het bericht over de “stalking” van de Commissaris van de Koning mijn aandacht. Wat bezielt een man van 75 jaar om onze Goorse vertegenwoordigster van de Koning te stalken? Te beschuldigen van corruptie en te betichting van vriendjespolitiek en bevooroordeling tijdens haar tijd als Burgermoeder van Goor. Oppakken die kerel, op water en brood! Dat geschiedde inderdaad. De man werd aangehouden en mocht een dag vertoeven, op maatschappelijke kosten welteverstaan, in drie sterren-resort “Borne”.
Maar wat heeft die man dan nu precies gedaan, vroeg ik me af. Hoe bont moet je het gemaakt hebben om opgepakt te worden en een dagje in de lik te moeten zitten? Heb je haar uitgescholden?
Nee, dat kan niet. Daar word je per slot van rekening op een zaterdagnacht ook niet voor aangehouden als je oom agent uitscheld voor ‘kankerlijer’ of ‘hoer van Justitie’. Heb je bedreigingen met de dood geuit? Nee, dat kan ook niet het geval zijn. Ik heb zelf al meerdere aangiften gedaan als horecaportier tegen mensen die mij of mijn gezin met de dood bedreigden. Die zaken werden allemaal stelselmatig geseponeerd of niet ontvankelijk verklaard. Hoezo van hulpverleners blijf je af?
Heb je mevrouw de Commissaris mishandeld of hinderlijk achtervolgt? Nee, ook dat is echt niet genoeg om aangehouden te worden. Dat ik een paar jaar geleden een vuistslag op m’n oog kreeg, terwijl ik mijn werk aan het uitvoeren was, en daarbij m’n oogkas brak, was voor Justitie bij lange na niet voldoende om het vechtersbaasje strafrechtelijk te vervolgen. Voor alle geleden schade en gederfde inkomsten, kon ik zelf in de buidel. Nou ja, ik kreeg nog wel een berichtje van een één of ander “stumperfonds” dat aanbood 20% van mijn schade te vergoeden, omdat ze het zo zielig vonden. Ik moest dan wel het bonnetje kunnen laten zien van mijn spijkerbroek dat in het gevecht ook stuk was gegaan. Zo maar even een vraagje tussendoor: Heeft u nog het kassabonnetje van de broek die u nu aan heeft?
Maar goed. Wat heeft de man gedaan? was de vraag. Welnu…en nu moet u beloven niet te gaan lachen… Hij heeft een paar documenten door de brievenbus gegooid van de Commissaris met zijn verdenkingen en /of mening.
Mijn broek was op het moment toen ik dat antwoord kreeg, ongeveer afgedaald tot enkelhoogte. Je zou haast gaan denken dat de 75-jarige “stalker” gelijk heeft…maar dat soort taferelen bestaan niet in Nederland…toch?
Namens Niels,
een fijne dag…