Vorige week vroeg ik of er nog verzoekjes waren waar mijn laatste hersenspinsel van dit seizoen over zou moeten gaan. Veel mensen vonden dat ik het dramadossier Molenstraat er nog maar eens door moest halen en volgens anderen moest het gaan over opgerolde wietplantages en illegale radiozender-amateurs. Ook kwamen meer landelijke perikelen aan de orde. Bijvoorbeeld het gebeuren rond de gemiste schoolfoto van een aantal kinderen die op dat moment het Suikerfeest aan het vieren waren. De school werd veroordeeld tot het betalen van een schadevergoeding van 500 euries. En natuurlijk kwam de herdenking van de Turkse coup voorbij.
Afgelopen dinsdag leek er ook wel een coup gaande te zijn. Het was nog net geen Hamburg. Rijen auto’s, van veelal Goorse ondernemers, reden in colonne vanaf het industrieterrein via de Korte Dijk en Kloosterlaan richting Schoolfeestweide. Dit alles om een groepje ambtenaren, lijdend aan een zeer zeldzame vorm van Oost Indische doofheid, te overtuigen dat het éénrichtingsverkeer opgeheven moet worden. Wat een nutteloze en verspilde energie en wat jammer van de tijd dat we ons hier mee bezig moeten houden. Nou ja goed, er zal wel weer een dure onderzoekscommissie komen die uiteindelijk een advies gaat geven waar we geen drol aan hebben. Wanneer zijn er eigenlijk weer gemeenteraadsverkiezingen en kunnen we aan de grote schoonmaak beginnen? Bij een aantal is de uiterste houdbaarheidsdatum zo ‘noevedan’ wel eens een keer verstreken, naar wij dachten.
Bij de herdenking van de Turkse coup dacht ik dat ze herdachten dat ze het jammer vonden dat de coup mislukt was. Niets was minder waar. Het was juist het tegenovergestelde. Ik snap daar niets van. Dat er Turkse mensen, überhaupt mensen zijn, die die koekoek van een dictator niet het liefst heel snel in de Bosporus zien verdwijnen. De laatste dagen zie ik steeds meer filmpjes voorbij komen van die driftkop, die me doen denken aan een hele enge Duitse oom met snor en waar de scheiding niet breed genoeg kon zijn. Wat zou de man vroeger hebben meegemaakt dat hij nu zo autistisch doet? Heeft hij z’n Bio-stabiel niet om? Pilletjes vergeten? Is hij gepest? Is hij eigenlijk Katholiek en heeft hij misschien een beetje té veel kerkelijke liefde ontvangen? Was z’n papa alcoholist en kreeg hij pets of verdiende mama een centje bij achter het station misschien? Ik weet het niet, maar ver kan ik er niet naast zitten.
En tja over die gemiste schoolfoto tijdens het Suikerfeest kunnen we kort zijn toch? Die rechter is gewoon een held, een ware kansparel! Door deze jurisprudentie heeft hij iedere Nederlander recht gegeven op tig vrije dagen extra per jaar. Onderscheid maken op basis van geloof mag niet, dus hebben we met z’n allen recht op vrij tijdens het Suikerfeest, Offerfeest, Jom Kipoer, Chanouka, Hindoe Nieuwjaar, Tai Pusam en tal van andere dagen. Laat nu eens elke werkende Nederlander en leerplichtig kind vrij eisen tijdens al deze dagen. En vervolgens gaan we de 500 euro opstrijken omdat onze kinderen, nét toévallig die dag, iets leuks gemist hebben op school. Ik denk dat de baas van meneer de rechter er dan snel achter komt, dat er blijkbaar niet alleen in Goor een paar zitten met het realiteitsbesef van een garnaal.
Nou ja hoe het ook is, ik rol de matten op en vertrek met gierende banden richting de zon. Ik duik onder in cerveza, strandcocktails, animeer-teams voor papa’s en ga doen waar ik goed ik ben…uitrusten.
Namens Niels uut Goor,
een fijne vakantie en tot in september…