In aanloop naar het Feest der Feesten wil ik in plaats van een column eens een bijzondere Goorse Schoolfeestparel in de schijnwerpers zetten. Een man die tijdens het feest der feesten niet mag ontbreken. Klik op Lees Meer en lees over de Malbergschool, humor, café’s, de Rellie en meer…

Gerardus Jacobus van Ginkel, beter bekend als Gerrit van de Tapperij…

Gerrit is een geboren Gorenaar en zag het licht op 8 september 1957. Na een jaar op de Malbergschool, verhuisde het gezin van Ginkel naar Deldenerbroek. Dit tripje was echter van korte duur. In zijn vierde basisschooljaar keert het gezin terug naar Goor, waar kleine Gerrit zijn carrière voortzet op de Gijminkschool.

Later stroomt hij door naar de Mavo aan de Rozenstraat, maar blijkt niet veel op te hebben met leren. Meneertje van Ginkel steekt liever de handen uit de mouwen om een paar centen te verdienen. Op 15 jarige leeftijd had hij de klaslokalen genoeg van de binnenkant bekeken en ging aan de slag bij tankstation “De Poste”, waar hij daarvoor ook al een vakantiebaantje had. Na 5 jaar was het tijd voor wat anders en Gerrit nam intrek in het kantoor van drankenhandel Redeker. Ook hier laat het blijken dat hij geen man is van opgesloten zitten tussen muren. Al snel verruilt hij zijn bureaustoel voor een comfortabele zitting achter het stuur van een vrachtwagen. Dranken rondbrengen aan cafés en kroegen was zijn job voor de komende jaren. Is toen de liefde al ontstaan voor het vak waar hij later zo goed in bleek te zijn? Na jaren op de vrachtwagen nam Van Ginkel een uitstapje naar de bouw om kunststof vloeren te leggen en betonreparaties uit te voeren. Ook de binnenkant van spuitcabines kan  Gerrit wel dromen. Het vrije leven blijft aan hem trekken.

In 1999 opent hij, samen met kompaan Erik Nijhof, café “Nounou” naast cafetaria “De Kievit”. Overdag aan het werk bij de baas en ’s avonds aan de bak in z’n eigen cafeetje totdat in juni 2000 de kans voorbij komt om “De Batse” te gaan bestieren. Een kans die Gerrit niet voorbij kan laten gaan. En daar was het dan: de geboorte van de gezelligste stamkroeg van Goor; De Tapperij.

Tijdens schoolfeest is zijn café een komen en gaan van zijn Rellie maatjes. Gerrit is al 35 jaar lid van deze club “brekkedeers” die voor al dat spektakel zorgen aan het einde van de allegorische optocht. Gerrit is Schoolfeest, Gerrit ademt Schoolfeest.
Een ander opmerkelijk gegeven is dat hij ook al 50 jaar lid is van de Oudste Goorsche FC. Aan klandizie geen gebrek in zijn huiselijke café, compleet met oma’s tafelkleedje op de teek. Bij het bestellen van een glas water wordt je direct van repliek gediend: “Wat bun ie dan? Een Begonia?”

Gerrit runt het café met z’n vrouw Bianca. Hiervoor was hij twee keer eerder in het huwelijksbootje gestapt. In zijn eigen woorden: “Je moet alles drie keer hebben meegemaakt in je leven”. Zo af en toe vallen zijn oudere dochters, Naomi’s en Melissa wel eens in achter de bar en soms is er een glimp op te vangen van kleine Mick en Lindsey, die op hun manier papa en mama ook willen helpen met schoonmaken.

Gerrit is een man van weinig woorden en laat iedereen in z’n waarde, zoals een goed kastelein betaamt. Luisteren doet hij daarentegen veel en goed, niets wat hem ontgaat. Iedereen is welkom aan zijn bar en iedereen is gelijk. Ze betalen allemaal met dezelfde euro. Het is inderdaad een fijne plek om te vertoeven al zeg ik het zelf.

Heb je dan aan werkelijk helemaal niets een hekel, was mijn één na laatste vraag. “Jewah”, kreeg ik direct als antwoord. “Ik gruwel van drugs, de boel afbrekken en langheurig tuig uut Drenthe die de boel op de kop komt zetten met de Peerdemarkt”.

Als slotvraag stelde ik wat hij nog graag eens zou willen doen. Na een korte aarzeling kwam er een voorzichtig antwoord. “Ik zol nog wal is nen keer wil’n stoppen. Ik word dit jaar 60 en het is een keer mooi ewes. Maar als ik niemand kan vinden die hier past, en het vak van kastelein niet verstaat, goa ik nog nargens hen”.

Gerrit van de Tap. Een markant en eigenzinnig personage. Een kastelein zoals een kastelein hoort te zijn. Eerlijk, vriend van iedereen én vol humor.

Met recht een bijzondere en waardevolle Goorse parel.

Namens Niels uut Goor een vochtig feest der feesten gewenst…en kom tijdens skoolfeest effen bie um an in’t café…vindt e mooi!