De meivakantie zit er op en we gaan weer vol gas. Ik kijk terug op twee weken met veel vertier en vermaak. Naast de gebruikelijke huiselijke klusjes, die keurig voor mij opgeschreven worden op een “things to do” lijstje, was er ook tijd voor ontspanning. Op Koningsdag vroeg uit de veren om in het centrum langs de kraampjes met oude meuk te slenteren en vervolgens uit te komen bij De Smidse voor een kop koffie en een smurfenijsje voor spuit-elf. De Goorse rommelmarkt roept mooie herinneringen op van vroeger…
Ik zie mezelf nog zo lopen met een bolderkar vol spulletjes om vervolgens uit te stallen op een kleedje. Ik heb er ook een keer een jaar gestaan met mijn blokfluit. Ik kreeg alleen geld van passanten die zeiden dat ze me nog wel een gulden extra wilden geven als ik er mee stopte. Weg muzikale carrière! Gelukkig had iemand anders in onze familie meer gevoel voor zang en instrumenten en dat overigens niet geheel zonder succes.
Daarna volgde een dag die ik persoonlijk erg belangrijk vind; herdenkingsdag. Op die dag sta ik heel bewust stil bij het feit dat ik in Nederland mag zeggen en vooral mag schrijven wat ik wil. Dat ik vrij ben en bijvoorbeeld straffeloos mag zeggen dat ik de Obersturmführer van bananenrepubliek Turkije een gevaarlijk en miezerig mannetje vind waar alleen het typische snorretje en nog bredere scheiding ontbreekt.
Veel onschuldige slachtoffer hebben het leven gelaten in de Tweede Wereldoorlog. Veelal jonge levens zijn verloren gegaan van mensen die ons onze vrijheid terug hebben gegeven. Ik zal die slachtoffers altijd blijven herdenken en de bevrijders altijd blijven eren. Ik kan me er verschrikkelijk aan ergeren dat er dan een kwakzak is die het onzalige plan lanceert dat wij op 4 mei ook slachtoffers onder vluchtelingen zouden moeten gaan herdenken. Dat is toch echt van een hele andere orde. Ook verschrikkelijk, maar laat mij nou gewoon op de vierde mei ons nationale verdriet herdenken. Is het nu zó erg om één dag per jaar een beetje nationalistisch te zijn?
Tussen de bedrijven door zag ik op Facebook een foto met tekst voorbij komen van onze plaatselijk Hermandad. Een foto van een varken in politie-uniform ontsierde mijn tijdlijn. A.C.A.B stond er dik gedrukt boven. “All cops are bastards” is een uitdrukking om aan te geven dat je het niet zo op hebt met de politie. De Goorse dienders zeiden dat degene die deze sticker op hun voordeur had geplakt ook wel even binnen had mogen komen. De koffie staat immers altijd klaar voor iemand die ons cadeautjes komt brengen, was het bijschrift.
Een rechter heeft onlangs in een vonnis uitgesproken dat het uitspreken van deze term of het voeren van deze leus op bijvoorbeeld kleding strafbaar en beledigend is. Een beste boete ligt er voor je in het verschiet als je het toch doet. Ik snap er dan ook werkelijk niets van wat de politie heeft willen zeggen of uitdragen met deze actie. Accepteren ze dat dan ook op de zaterdagnacht? Gaan ze dan ook een kopje koffie met je drinken? En maar afvragen waar het vandaan komt dat het respect voor blauw op straat steeds minder wordt…
En om positief af te sluiten een voorzichtig pluimpje voor onze gemeente. Jaja.. In ons gezellige ‘croma-buurtje’ hadden we last van plaagdieren. Maandag een melding gedaan via de gemeentesite en op woensdag stond er al een alleraardigste en deskundige meneer op de stoep die de beestjes wel even zou vangen. Tot mijn verbazing kreeg ik een aantal dagen later zelfs een “stand van zaken” op de mail. Net echt…Zou het dan toch nog wat worden?
Namens Niels uut Goor,
Een fijne dag.