Ik viel vorige week bijna van mijn comfortabele fauteuil toen ik zag dat er Nederlanders waren die op het Malieveld in Den Haag aan het protesteren waren tegen de president van de Verenigde Staten. Ik lag vervolgens bijna ónder mijn fauteuil toen ik zag dat daar ook kopstukken tussen slenterden van politieke partijen. Onder andere die snotterbel van GroenLinks, die volgens mij opgegroeid is in de kelders van de Oostenrijkse Josef Fritzl gezien zijn wereldvreemdheid. En die draaikont van eliteclubje D’66 kon natuurlijk ook niet achter blijven in verkiezingstijd. Maar het meest verbaasde ik mij toch wel over de aanwezigheid van de voorman van de PvdA.

Als Vicepremier, als één van de boegbeelden van Nederland, als vertegenwoordiger van het Nederlandse volk (dus ook van mij) steun geven aan een protest tegen het beleid van het machtigste land ter wereld. Hoe ongelofelijk achterlijk ben je dan? Zou hij vast niet gedaan hebben als de verkiezingen er niet aan kwamen. Volstrekt politiek onwaardig.

Wat mij nog het meest stoort is dat mensen demonstreren tegen een democratisch gekozen president, die op dit moment aan het uitvoeren is wat een meerderheid van de bevolking daar blijkbaar wil. Hoe naïef, hoe dom en hoe kortzichtig! Ik zie nooit demonstraties op het Malieveld tegen de dictator van Noord-Korea of tegen mensenrechtenschendingen in China. Geen enkele linkse rakker die de straat op gaat wanneer Erdoğan, van bananenrepubliek Turkije, rechters ontslaat die tegen hem zijn en journalisten laat opsluiten die kritiek geven op zijn verdorven heerschappij. Nee, niets van dat alles. Maar wel als een stelletje feministische randdebielen dat veldje vervuilen als Trump de grenzen sluit voor mogelijke terroristen en zijn eigen land op nummer één zet. Da’s ff wennen he? Wat zullen deze mensen het nog moeilijk krijgen in Nederland na 15 maart.

Waar ik ook geen bal van snap is de ophef over dat gedoe, 40 jaar geleden, bij de Punt met die treinkaping. Nabestaanden van de omgekomen treinkapers (lees criminelen) willen “genoegdoening” en eindelijk de waarheid wel eens weten over de toedracht van de dood van hun criminele familieleden. Er wordt gesteld dat deze kapers standrechtelijk zijn geëxecuteerd door commando’s. Dat is absoluut niet te accepteren en in strijd met alle geweldsinstructies. Een verschrikkelijk voorval, waarvan de onderste steen boven moet komen.

Mensen, koekoek ! Dit waren gewoon terroristen van het laagste soort die onschuldige mensen weken lang vasthielden in een trein-coupé en waar zelfs twee onschuldige burgers bij om het leven zijn gekomen. Mensen die zoiets doen zijn het station van redelijkheid, recht op genoegdoening \én het recht op empathie van anderen al lang voorbij. Moeten we medelijden met ze hebben? Deze kapers waren niet onschuldig en kregen als een boemerang terug wat ze zaaiden. De wereld is op 11 juni 1977 niets anders verloren dan twee onschuldige treinpassagiers.

Ik lees of hoor nergens iets over de gevoelens en leed van de nabestaanden van de omgekomen- en wél onschuldige burgers. Zouden zij ook zoveel piëteit hebben met de omgekomen criminelen die hun geliefden de dood in hebben gejaagd? Waanzin, dat ons rechtssysteem 40 jaar naar dato actief mee wil werken aan de genoegdoening voor de nabestaanden van die criminelen. Wat willen ze horen dan? “Sorry, dat wij met geweld een einde hebben gemaakt aan een traumatische gebeurtenis en strafbaar feit en dat daarbij uw neefje is omgekomen, die met een pistool in de hand, gericht op een onschuldige treinpassagier, het licht uit de ogen is geschoten door ons?”

Waanzin…allemaal complete waanzin!

Namens Niels uut Goor,

Een fijne dag……