Soms vragen mensen wel eens of het niet moeilijk is elke week iets te schrijven. Kun je altijd wel iets bedenken? Ratel je die flauwekul zelf op of heb je een partner in crime? Krijg je wel eens negatieve reacties? Die zijn wel te verwachten of niet, want tjonge jonge, het liegt er soms niet om. Ik moet dan altijd een beetje lachen en zeg dat het niet moeilijk is om iets te bedenken waar het in de volgende column over moet gaan. Er zijn elke week genoeg dingen die me verbijsteren of vrolijk maken. Voer genoeg dus. Negatieve reacties? Tja, niet iedereen deelt mijn mening en dat mag. Gelukkig maar!

Een onuitputtelijke bron van inspiratie is natuurlijk het wanbeleid van onze overheden. Daar kan ik elke week wel tien columns over schrijven. Neem bijvoorbeeld wet 33980. Deze wet is vorige week aangenomen. In de kern komt het erop neer dat het beroepsgeheim van medici zo goed als opgeheven wordt als bijvoorbeeld zorgverzekeraars fraude willen opsporen. Van de jaarlijks één miljard zorgdeclaraties, zijn er ongeveer 0,015% frauduleus. Dat zijn dus 150.000 fraudegevalletjes per jaar. De Nederlandse Zorg Autoriteit schat dat het om ongeveer 60 tot 80 miljoen euro schade gaat. Met andere woorden; de overheid vindt het opheffen van het medische beroepsgeheim (een kernwaarde als je bij de dokter komt volgens mij) gerechtvaardigd als ze daarmee 60 miljoen euro aan fraude kunnen opsporen.

Aan de andere kant laat dezelfde overheid bedrijven, die geneesmiddelen maken, rustig hun gang gaan en staan toe dat ze exorbitant hoge bedragen vragen voor medicijnen. Het medicijn tegen de ziekte van Pompe, kost per jaar per patiënt 700.000 euro. De goedkopere variant kost 4.000 euro per jaar. Er zijn in Nederland 100 personen die deze ziekte hebben. Bij de goedkope versie dus een netto besparing van ruim 69,5 miljoen. Ongelofelijk, maar de overheid kiest er voor om de privacy van alle Nederlanders ernstig te schaden en laat toe dat de grote pillendraaiers 69,5 miljoen te veel vragen voor hun medicijn. Het fraudebedrag in één klap terug dus, zonder wet 33980. Wie is hier nu de grootste fraudeur? Ooit zo zout gegeten? Zout is trouwens ook niet goed voor uw nieren, die sinds vorige week ook van De Staat zijn.

Maar goed. Ja, ik bedenk al die flauwekul helemaal zelf, zonder hulp. Soms word ik wel eens aangezet door mailtjes en Facebook-berichtjes om eens iets te schrijven over een bepaald onderwerp. Vaak gaan die verzoeken over wat mensen echt raakt. Raakt op lokaal niveau en het ongenoegen van de “gewone” burger. Windmolens en overlast spanden de kroon afgelopen maanden. Het is dus een goede graadmeter om er achter te komen wat er leeft bij de inwoners van de Hof.  Onvoorstelbaar dan ook dat ze nu wéér lopen te klootviolen over windmolens in een natuurgebied richting Stokkum. Een bungalowpark, wat werkgelegenheid en een economische boost zou opleveren, mag daar niet. Onrendabele, overlast gevende en horizon-vervuilende windhappers mogen daar dan blijkbaar weer wel. Zo te zien zijn er nog steeds mensen die hun lesje niet geleerd hebben.

Het liegt er soms niet om. Nee, dat klopt! We leven in een tijd dat alles moet kunnen en alles mag. De gemeente lanceert een digitaal klankbord en noemt het populair “Hofproat”. Denk nu niet direct dat u echt mag meepraten hoor. Waarschijnlijk doen ze dat bewust digitaal om niet direct antwoord te hoeven geven, want laten we eerlijk zijn: als je als gemeenteraadslid niet eens weet waar de wijk “Tuindorp” ligt, wordt direct de tomeloze betrokkenheid van onze “volksvertegenwoordigers” duidelijk. En…een volledig Goorse jury tijdens de Enterse dagen… Als dat kan…mag inderdaad alles…

Namens Niels uut Goor,

Een fijne dag.