Ik had alle begrip voor het ingrijpen van vooral burgemeester Hans Kok. Met de nadruk op had. In het hele land wordt feestgevierd om dezelfde reden. Al probeer in het buitenland maar eens uit te leggen dat niet de koningin jarig is, maar haar inmiddels overleden moeder. Goed, dat terzijde. Als in het episch centrum van dat feest dan een ramp gebeurt, vind ik het niet meer dan logisch dat er een streep doorgaat.
In de Goorse straten hoorde je diverse tegenargumenten. Vaak oerdomme zoals: “ongelukken kunnen altijd en overal gebeuren”. Anderen vonden het een verkeerde beslissing omdat “de kinderen er toch niets van begrijpen”. Ik heb twee kinderen, vijf en zeven jaar, en die had ik in twee zinnen duidelijk gemaakt waarom hun feestje niet doorging. Toen ze de beelden op televisie zagen vonden ze het zelf ook een beetje raar om feest te vieren.
De Goorse terrassen zaten inmiddels bomvol. Ook ik beleefde een gezellige middag bij De Ster. Volop gelachen. Grappen gingen al snel rond. (“Mag ik een verzoeknummer? Doe maar The Needle and The Damage Done van Neil Young”) Terwijl de Suzuki Swift nog rokend tegen De Naald stond geparkeerd. Kan dat dan wel? Zeg het maar…
Het onbegrip kwam toen ik burgemeester Cohen van Amsterdam voorbij hoorde komen op de radio. Nee, in Amsterdam was alles gewoon doorgegaan. Ja, waar moet je heen met 650-duizend mensen? Dus dat is de maatstaf. Niet de omvang van de ramp elders, maar het parkeren van de eigen problemen. Waarom heeft het kabinet niet de knoop doorgehakt en landelijke maatregelen afgekondigd? In principe, en dat vind ik nog steeds, nam burgemeester Hans Kok de goede beslissing. Maar als andere burgemeesters doodleuk een volkomen tegenstrijdig besluit nemen, dan valt het niet meer uit te leggen.
Bert Schabbink