Het zijn de donkere dagen tussen Pasen en Schoolfeest in Goor. Terwijl het overal in Twente een vrolijke janboel is van activiteiten en feesten, heerst in Goor vooral serene rust. Stilte met Hemelvaart, stilte met Pinksteren. Bevrijdingsdag trok ongemerkt voorbij. En ook op Koninginnedag was het na de rommelmarkt een kale bedoening.

Ik zet voor mezelf even de leuke vinkjes in de agenda op een rij: Paasvuur, Big Band Festival, Goorse Avond, Schoolfeest. Akelig kort rijtje want daarna moet ik al diep nadenken. (Excuses aan bijvoorbeeld de fiets- en wandelvierdaagse. Prima opgezet, alleen niet mijn ding) Wat is trouwens de overeenkomst tussen alle eerdergenoemde evenementen? Antwoord: de marginale rol die Goor Collectief daarin speelt.
Voor de zekerheid nog even de dingen op een rij gezet waarmee Goor Collectief zich wel actief bemoeit: de Mazzeldagen, de braderie-achtige koopavonden in de bouwvak en een verdwaalde koopzondag. Ik word niet warm. U wel?
Als iets dus succesvol wil zijn in Goor, dan moet de rol van de ondernemerskoepel worden ingeperkt. Of nog korter door de bocht: laat de winkeliers zorgen voor budget, maar laat ze asjeblieft niet meedenken. LOER zorgt voor een strakke organisatie bij het Paasvuur en de Goorse Avond. Het Big Band Festival is in goede handen bij Apollo. En het Schoolfeest, ach dat hoef ik U niet uit te leggen. De kern van dit verhaal: als je iets organiseert, moet je er met hart en ziel achterstaan. En dat gevoel uitstralen naar je publiek. Ik heb nog steeds sterk het idee dat de Goorse winkeliers het meest bezig zijn met hun eigen portomonnee. Op zich logisch want daarom zijn ze ondernemer geworden. Maar wees dan ook zo slim om een stap terug te doen als het om organiseren gaat. Want niets is erger dan als bezoeker het gevoel krijgen een melkkoe te zijn. Juist dat gevoel krijg je met goedkope draaimolentjes, perkplantjes en elk jaar dezelfde groene vlaggetjes.

Bert Schabbink