Terug naar afgelopen weekeinde. Vrijdagavond. Ben op weg naar Heracles – NAC en zie in mijn mobiel een gemiste oproep. Het nummer dat verschijnt ken ik niet. Het blijkt Marcel Janssen te zijn, het opperhoofd van de Goorse kruideniers. Lichtelijk opgewonden verhaalt hij over een berichtje op Goorsnieuws.nl over dé naamswijziging. “Maar ze zien mij aan voor de bedenker. De gladde import-Gorenaar met teveel gel in het haar zal wel even vertellen hoe het moet, zo komt het over”, aldus Janssen. Goed zo Marcel: zelfkennis is de belangrijkste sleutel naar succes.
Of het zo zijn moet: de volgende ochtend tref ik hem al vroeg op het GFC-veld. Pupillenvoetbal, je weet wel. Janssen: “Ik word gek gebeld. Nu staat het ook al in De Telegraaf! Jij moet nog eens vaker wat roepen”.
Dat klopt. Ik moet nog veel vaker wat roepen. Zoals op die avond een paar maanden geleden. In het bovenzaaltje van café De Bebsel. Ik ben uitgenodigd voor een brainstormsessie over het imago van Goor. Op initiatief van de gemeente organiseert Marcel Janssen enkele bijeenkomsten waarin Gorenaren van diverse pluimage hun zegje kunnen doen. En zo kan het gebeuren dat ik onder anderen wethouder Josh Sijbom, PvdA-pief Fred Rijkens en horecabaas Jeroen Bebseler als tafelgenoot heb. Gelijk maar de knuppel in het hoenderhok gegooid: “stel je weet van niets en je kunt kiezen voor een huis of bedrijf in Diepenheim, Markelo, Delden of Goor. Dan staat Goor alleen al vanwege de naam achter met 3-0”.
Mijn voorstel: bestudeer enkele historische landkaarten en kies daar een naam uit. Bijvoorbeeld: Ghoor, of Ghoer, of Ghore. Er zijn vast wel enkele historici die daar een gefundeerde mening over hebben. De anderen aan tafel knikken instemmend. Janssen noteert en de rest is geschiedenis.
Bert Schabbink