Nog een paar dagen doorbikkelen totdat we weer kunnen inchecken voor een weekend all-inclusive vret’n, zoep’n en op de proeme kroep’n. Ik vrees nu al de hoofdpijn in de ochtend en de droge bek in de nacht. Ik zie uit naar het tweede biertje, want die eerste smaakt me nooit, het enigste minpuntje wat ik me kan bedenken in het mooiste weekend van het jaar…Jupiler…wie verzint zoiets?
Het kroketburgertje bij de ‘Hen’n kroam’, vette paling van de visboer en de standaard bezoekjes en bestellingen bij bekenden aan het lange schap die hun Goorse burgerplicht aan het doen zijn. Zaterdag, 19.00 uur, Tappunt 1, zal ik ook weer mijn jaarlijkse tapkunsten presenteren voor mijn dorstige mede Gorenaren.
Maar laten we eerst maar eens bij het begin beginnen. Donderdag aftrappen met de Goorse avond om er even in te komen en te wennen aan het habitat voor de komende dagen. Vrijdagmiddag met mijn collega’s naar het borreluurtje, wat bij ons meestal pas stopt ’s nachts rond een uur of één. Dit jaar voor het eerst als eigenaar van m’n eigen onderneming en voor de gelegenheid uiteraard bijpassende schoolfeest shirts laten maken. Tussentijds naar huis gaan na het middaggedeelte doen we niet. Eén keer is me dat misgegaan toen ik ’s nachts om drie uur wakker schrok op de bank met een bord half afgekloven spareribs op m’n buik. Dat gaat me natuurlijk niet meer gebeuren, netto Schoolfeesttijd verspillen aan slapen. Dan maar even door de zure appel heen bijten rond een uur of acht of even een chill momentje zoeken bij dat mooie cafeetje op de hoek bij binnenkomst centrum.
Door naar de zaterdag, de optocht voor de kids, steevast te bekijken bij dat zelfde café. Ik herinner me nog van vorig jaar dat er tijdens de kinderoptocht geen alcohol geschonken mocht worden buiten. Ook weer zoiets…wie verzint toch al die flauwekul? Mijn dochter, leerling van groep 7 loopt mee met haar school. Of ze daar nu zo héél veel plezier aan heeft of dat het meer voor de kermisbonnen is, ik heb zo m’n twijfels. Op een gegeven moment worden ze te oud voor zulke dingen en het gedram over hoe laat ze thuis moet zijn begint nu al. Chillen met m’n vriendinnen bij de botsauto’s. Nou, laat gaan, hoop dat ze net zulke mooie herinneringen maakt van het Schoolfeest als ik dat toen gedaan heb.
Zondag het slotstuk van een op voorhand mooi weekend. We installeren ons op een mooi plekje om de pracht en praal voorbij te zien trekken tijdens de allegorische optocht. Ik ben zeer nieuwsgierig wat de wagenbouwers en groepen dit jaar voor ons in petto hebben. Op het laatst even de oren dicht voor de rellie, prachtig die gekkigheid! Laten we onze zegeningen maar tellen, mede Goorlingen…waar bestaat het nog dat je zo’n prachtig weekend kunt hebben zonder een cent entree te hoeven betalen en een redelijke prijs kan betalen voor een biertje…nou ja…voor een Jupiler.
Namens Niels,
veel plezier en tot over twee weken…