Rijdend bankstel…

Zo half maart gaat het kriebelen. De eerste voorjaarszonnestralen maken een einde aan de donkere en koude maanden ervoor. Je ziet vogels af en aan vliegen met nestmateriaal en de bollen die ik vorig jaar in de grond heb gestopt ontpoppen zich langzaam tot mooie tulpen. Je ziet bedrijvigheid om je heen en iedereen is ineens druk met klusjes buiten…

Bij de eerste zonnestralen hoort ook het fantastische geluid van ronkende motoren. Voor sommigen een verschrikking maar voor mij het startschot voor een nieuw motorseizoen. Aan het einde van het vorige seizoen liet mijn motor me staan ergens onder in Limburg. Een weekendje weg met spuit-elf eindigde in een leenauto van de ANWB over de snelweg in plaats van een mooie route met glooiende landschappen en fijne bochtjes. Het barrel had ook geen schuld, het was wachten op het moment dat hij er geen zin meer aan had. Een grote bergings-vrachtwagen kwam hem thuisbrengen en tot voor afgelopen weekend stond die daar maar te lekken in de schuur.

Op 2 april staat het eerste ritje op de planning van dit jaar. Een mooie dag met gelijkgestemden die houden van motorrijden, dom drammen, bierdrinken en braadworsten eten. Met andere woorden, ik moet haast maken met iets anders kopen ter vervanging van die kapotte lekbak.

Zaterdag, vroeg in de ochtend, laden we de oude motor op de aanhanger en alsof de duivel ermee speelt laat ik hem ook nog een keer op z’n kant vallen. Even niet zo snel bij nagedacht dat je 250 kilo echt niet kunt houden op één beentje. Strak in de sjorbanden richting de motorsloop van mijn vriend Joost in Brummen. Ook daar is het altijd even mooi dom zeuren, bakkie koffie en rondneuzen tussen de duizenden onderdelen, sloopmotoren en ook best een paar leuke tweedehandsjes.

Ondanks het gevarieerde aanbod kon ik er niet slagen en met de vrijwaring van mijn oude motor op zak ging de reis voor die dag verder richting Slagharen. De gebroeders Kremers keuvelden er wat af en rond een uur of één wordt het tijd voor de innerlijke mens. Prachtig zo’n dagje op pad met elkaar.

Uiteindelijk kwamen we aan bij het adres waar ik iets moois had zien staan. En jawel hoor, daar stond ie…een pikzwarte glimmende Honda Goldwing 1800 6 cilinder. Vette bak! De dealer drukte de fiets voor mij naar buiten zodat ik een testritje kon maken. Het is werkelijk een rijdend bankstel met alle tierlantijnen die je je maar kunt bedenken met zelfs een achteruit, moet niet gekker worden.

Als een kind in de snoepwinkel voelde ik me. Ben er wel uit, pak maar in, strikje d’r om heen en richting Goor. Op de terugweg nog even langs de Harley-dealer in Hengelo, gewoon voor de leuk. Kun je je centjes trouwens ook wel kwijt.

En dan komt het moment dat je thuis moet vertellen dat je iets nieuws gekocht hebt. Ik neem je zondagavond wel mee uit eten schatje… Dit weekend hef toch a geld e kost…

Namens Niels,

een fijne dag…