Het jaar sloten we af met geweldige tradities. Veel tradities zijn onderhevig aan de tijd. Waar sommigen zeggen dat ze niet meer kunnen, blijven er gelukkig een aantal springlevend. Afgelopen zondag konden we eindelijk weer eens genieten van echt natuurijs op de ijsbaan en de dag ervoor de oudste paardenmarkt van Nederland…gewoon in ons Goor!

Vrijdagavond waren vrijwilligers al druk in de weer om de eerste handelaren en gasten op de vroege zaterdagochtend te kunnen verwelkomen. Een grote en verwarmde opblaastent in hartje centrum voorzag in de behoefte van een bakkie koffie en later op de ochtend iets anders sterks. Persoonlijk had ik de eer om midden in de nacht een paar pilsjes te mogen komen voorproeven. Na het vierde exemplaar kon het mijn goedkeuring verdragen. Snel naar huis om nog een paar uurtjes slaap te pakken.

Een aantal uren later, in alle vroegte, werden de paarden, pony’s, kamelen en shetlanders te koop aangeboden. Dit uiteraard na een grondige inspectie van een ter plaatse veearts. Mooi om te zien dat zo’n evenement door goede planning en organisatie gewoon door kan gaan. Dierenwelzijn voorop maar ook oog voor plezier, vertier en traditie.

De paardenaroma’s waren nauwelijks opgetrokken toen de poorten werden geopend op ’t Slag. Ik weet niet precies hoe lang het geleden is dat we daar konden schaatsen maar ook dát gaf weer het gevoel van vroeger en traditie. Op houtjes onder je laarzen proberen een paar rondjes rond te krabbelen. Bij iedere paar slagen zaten die krengen weer andersom onder je voeten en was je kletsnat van het vallen. Gelukkig was daar de kantine waar koek en zopie werd verkocht. ‘Koek en zopie?’ Wat is dat pappa? Mooi voorbeeld van hoe snel tradities vervagen uit het collectieve geheugen als je ze niet onderhoudt.

Soms heb je van die weekenden dat je op heel veel verschillende plaatsen komt en daardoor ook heel veel verschillende mensen spreekt. Zo’n weekend was het voor mij. Ik hou d’r van. Altijd even gezellig om dom bij te drammen met mijn vriend die zwembaden fikst in verre oorden. Een biertje aan de toog met de beste drummer van Nederland. Het biertje wat deze keer ingeschonken werd door de nieuwe barvrouw van mijn gezellige stamkroegje. Ze deed het prima!

Vervolgens een versnapering met één van de hoofdrolspelers uit ‘Scrooge’, ook gewoon te bekijken in ons Goor. Op zondag een voorstelling van meezingkoor ‘DITISGOORUS’ waar bekende deuntjes voor het meezingen waren. Moet je natuurlijk van houden maar de ‘Winterbok’ in de foyer maakt op zich weer heel veel goed. Moet je overigens wel geduld voor hebben, maar ach wat zou het, het is zondag en ook dát wordt weer mogelijk gemaakt door vrijwilligers.

Mijn weekend was goud en niet te verruilen voor welk bedrag dan ook. Ik noem het een rijk leven. Samen met de mensen die je lief zijn een mooie tijd hebben en plezier beleven. En dat is wat ik iedereen wens…een mooi en rijk leven. Tot in 2023!

Namens Niels,

een fijne dag…