Stank voor Ank en de zaag onder de stoel van Kaag. De rij met afdruipende bewindslieden lijkt oneindig te worden. Ze gunnen elkaar alles, behalve lucht. Waar Koning Willy jaarlijks oproept tot verdraagzaamheid en bazelt over de participatiemaatschappij, vechten ze elkaar de tent uit in het episch centrum van de macht, of chaos zo je wil…

Nederland B.V. lijkt in een slechte film te geraken met een cast die z’n uiterste best doet om er een flauwe komedie van te maken. Ik volg het in ieder geval niet meer zo. Bewindslieden die weggestuurd worden die eigenlijk al lang weg waren omdat ze demissionair zijn. Ministers die feitelijk enkel op de winkel moeten passen en voor de rest moeten opzitten en stil zijn.

Ondertussen is er een wereld die in de fik staat. Een Nederland op de achtergrond waar mensen wonen waarbij sommigen het water tot aan de lippen staat of er al een beetje overheen. Ondertussen is er een man in Almelo die zijn onderbuurvrouw van 70 en haar nichtje van 53 doodsteekt en voor het gemak z’n kruisboog richt op de agenten die beneden aan z’n portiekflat staan te schreeuwen. De wijkverpleegkundige, die ’s ochtends nietsvermoedend aan haar rondje begint, kan ternauwernood ontsnappen aan het geweld van het mes. Ze springt van het balkon en verbrijzelt daarbij waarschijnlijk alle botten in haar lijf. 33 jaar is deze zorger; einde oefening.

In de dagen erna is te lezen dat de man een bekende was van politie en hulpverlening. De man heeft al eens naakt door de stad gelopen en zou gepakt zijn voor diefstalletjes. De indruk was dat hij destijds psychotisch gedrag vertoonde en waandenkbeelden had. Waar de GGD druk was met de hulp aan een meisje van 11 om de rouwverwerking te begeleiden van haar overleden goudvis, bleef deze man buiten het vizier van de psychiater.

Waar politie en handhaving druk waren met de controle op de controle van kroegeigenaren of ze wel om het groene vinkje vragen bij hun gasten op het terras, bleef hij óók hier buiten het vizier. In het vizier kwam hij uiteindelijk wél, op die fatale ochtend, van een speciaal interventieteam. Met één welgemikt schot werd hem het zwijgen opgelegd voor een enkeltje intensive care.

Het stoppen van deze tikkende tijdbom heeft twee kostbare levens geëist en een verwoest leven van een wijkverpleegkundige, plus één kogel van nog geen euro. Lang leve de bezuiniging op de geestelijke gezondheidszorg.

In Den Haag steggelen ze onverminderd voort over de formatie, wel of niet aftreden, tolken in Afghanistan en bedenken ze ridicule dingen over corona dat ná twaalf uur in de avond besmettelijker is dan ervoor. ‘Waandenkbeelden’ hebben ze het dan over. Psychotisch. Ik denk dat de GGD inderdaad te weinig capaciteit heeft maar van de regio Den Haag zou ik toch een actiepuntje maken.

Zullen we afspreken dat jullie, onze volksvertegenwoordigers, gewoon eens aan het werk gaan? We betalen jullie er een godsvermogen voor, kleuterende prutsers!

Namens Niels,

een fijne dag…