Biblebelt, biblebelt, is het God die nu zo relt? Bijbelgordel, bijbelgordel, misschien eerst eens tellen tot de tiende tel! U weet wel, de tien van de tien geboden die u vroom oplepelt met gladgestreken parfumhoofd op de dag des Heeres vooraan in Zijn huis. Je zou er bijna een zakje popcorn bij los trekken. Nee, het was niet de ‘match of the day’ tussen Rico Verhoeven en Badr Hari, maar tussen vrome mannen in nette zwarte pakken in grote auto’s tegen verslaggevers en journalisten…
De ene journalist werd bijna opzettelijk doodgereden door een grote gezinsauto, wat vrij veel voorkomt in die kringen, en de andere kreeg een trap in z’n rug waar weer een ander z’n microfoon een paar meter verder uit de bosjes kon gaan opzoeken. Heerlijk die zondagsrust. Ik probeer het altijd voor me te zien hoe zo’n geloofsdeuger een kwartiertje later in de kerk een maagdelijk deuntje zit mee te mompelen terwijl hij van zijn vrouw naast zich een papieren zakdoekje krijgt voor het bloed aan z’n knokkels. Zal hij dan denken: “Straks maar een paar euries meer in het zakje doen?”
Persoonlijk snap ik helemaal niets van het geloof in een God. Ik vind het een achterhaald verzinsel van de mens. Geloof is heel vroeger bedacht door heersers om verdeling in de bevolking aan te brengen. Mensen moeten vooral niet massaal, als één volk, opstaan tegen de onderdrukker. Verschillende en aparte clubjes kunnen veel beter onder controle gehouden worden. Geloof was de perfecte verzuiling. Grappig om nu te moeten concluderen dat juist zo’n deugclubje zich niet wenst te houden aan allerlei maatregelen en voor problemen zorgt. Ik vind dat wel humor.
Waar op het Malieveld zondag wederom honderden mensen zijn aangehouden, Ko het waterkanon weer voor de dag moest komen, slaafse ME’ers wederom werden opgedragen los te gaan op hun eigen medemens en die dikke kale uit Den Haag z’n vingers weer aflikte bij het zien van de boete-opbrengst van die dag, werden in Krimpen aan den IJssel en op Urk journalisten onder het toeziend oog van dezelfde soort handhavers in elkaar geslagen. In elkaar geslagen door deugmensen die in hun schimmige kerkjes datgene aan het doen zijn wat de overheid niet wil. De actievoerders op het veld doen niets, zijn vreedzaam, gebruiken geen geweld en hebben geen wapens. Zij worden afgeranseld door blauwe uniformen en aangehouden. Maar hij die daadwerkelijk schijt heeft aan de regels en gewoon z’n gang gaat in z’n kerk, wordt geen strobreed in de weg gelegd.
Het Nederland van Chef Vaseline Rutte die Myanmar oproept het geweld tegen ongewapende burgers te staken. Het Nederland wat op precies hetzelfde moment hetzelfde doet met zijn eigen actievoerders op een veldje in Den Haag. Het Nederland waar het kan gebeuren dat op precies hetzelfde tijdstip journalisten mishandeld worden door enge geloofsdeugers onder het oog van oom agent.
Misschien zullen we er ooit van lezen op een kladje van Kenau Ollongren die per ongeluk bij het oud papier is terecht gekomen…
Namens Niels,
een fijne dag…