Persoonlijk ben ik er wel weer klaar mee voor de komende paar jaar en mag het wat mij betreft warm water gaan regenen. Als prototype koukleum vind ik sneeuw en ijs alleen leuk voor een weekje Sankt Anton in Tirol. Vooral de après ski na een dag zwarte woekel-pistes maakt een boel goed. Rijk gevulde dames in pikante pakjes die met shotjes rond gaan en jij die daarna nog van die laatste heuvel af moet naar het hotel…

In mijn jonge jaren, vrijgezel, geen kinderen en geld als water, ging ik ieder jaar op wintersport met een stel andere kerels die het ook allemaal niet zo nauw namen. Eén week wintersport vonden we altijd maar een beetje magertjes, twee weken paste ons veel beter. Ieder jaar een andere bestemming in Oostenrijk.

Flachau, bij de super-G skischool van Hermann Meier, Kaprun met z’n treinbaan naar de top waar het later zo vreselijk mis is gegaan, Zell am See, Saalbach-Hinterglemm en zoals gezegd Sankt Anton met een uitstapje naar de perfect geprepareerde pistes van het Koninklijke Lech.

In Lech waar je een dekentje over je knieën krijgt in de gondels en waar zwaar opgedirkte gladgestreken parfumkoppen liggen te zonnen in luxe relaxstoelen. De dames hebben super de luxe pakken en ski’s, zonder ook maar één krasje of vlekje. Als ze, voor de vorm, toch even een kleine afdaling maken komt de geur van stinkwinkel Ici Paris je tegemoet.

Après ski doen ze daar met een goed glas wijn of Sherry. Bij het bestellen van een biertje kijken ze je aan alsof je de pisten-bully over je heen hebt gekregen en hoor je ze zeggen: “Daar heb je d’r weer zo’n eentje van over de berg uit Sankt Anton”. Wat hebben we daar een boel schik gehad, prachtige tijd om op terug te kijken. Heb er zelfs nog een gouden beker aan over gehouden van die keer dat ik, lichtelijk onder invloed, wel dacht die super-slalom even te kunnen fixen. Net voor het eerst drie dagen ski-les gehad en vervolgens met 80 km per uur die berg af. Levensgevaarlijk maar ja, toen konden we alles en dachten we onsterfelijk te zijn.

Datzelfde plezier zag ik het afgelopen weekend bij mijn dochter en haar vriendinnetjes. Sneeuwpoppen maken en sneeuwballen-gevechten. Lekker schaatsen op de vrolijke deuntjes van Kindvriendelijk Goor op Oma’s Gat. Of een baantje trekken op de gladde vloer van de ijsvereniging die na jaren weer eens gasten kon verwelkomen. Vrijwilligers die er alles aan hebben gedaan om de toch al zo geplaagde jeugd een paar mooie dagen op het ijs te bezorgen. Laten we niet vergeten dat zulke mensen de parels zijn in onze samenleving. Onbetaalbaar!

Namens Niels,

een fijne dag…

nb: Volgende week heeft Niels een weekje vrijaf en is er geen column.