Misselijk word ik ervan. ME’ers die een oude, ietwat krom lopende man, slaan met de lange lat en die onder vuur wordt genomen wordt door harde waterstralen omdat hij niet snel genoeg doorloopt tijdens de demonstratie in Den Haag afgelopen weekend. De man op leeftijd zei later in een interview dat hij helemaal niet op de demonstratie was afgekomen maar daar in de buurt woonde en een blokje om wou. Door onfortuinlijke reden kwam hij voor het schild van de ME’er. “Ik kon gewoon niet sneller lopen en toch kreeg ik een mep met die stok”. Als een slager die varkens voortdrijft door de slachtgang.

Hoe anders was het tijdens de anti-racisme-demonstraties? Daar zagen we politiemedewerkers samen knielen, zij aan zij met de demonstranten. Blijkbaar hadden ze daar wél een gezamenlijk doel of zou het te maken hebben met schuldgevoel? Ik snap niet dat je je als agent, als hulpverlener, als mens, zo laat inzetten tegen je eigen volk. Het volk waarvan je hebt beloofd ze te beschermen in plaats van ze pijn te doen. Zal het kwartje ooit gaan vallen dat ze het volk juist moeten helpen bij het beschermen van ons grootste goed, vrijheid?

Een walgelijke vertoning van overspannen ordediensten, ingezet door een volstrekt gesjeesde burgemeester. Net zo walgelijk zijn overigens de oproerkraaiers die misbruik maken van de situatie en gingen rellen. Door het zien van zulk zinloos politiegeweld worden rebellie, boosheid en opstandigheid enkel meer. Het bloed kookt in de aderen en veracht alles wat te maken heeft met orde en gezag.

Ik kan het gewoon niet meer serieus nemen en betrap mezelf erop weg te zappen als er weer een persconferentie wordt uitgezonden waar de minister president tekst en uitleg geeft over de volgende vrijheidsbeperking die in de maak is.

De crisis haalt het meest slechtste uit de mens naar boven op alle vlakken. Kloven worden dieper, verschillen groter en er is niet genoeg zout om op elke slak te leggen. Hypocriete merken trekken hun reclametijd in bij controversiële televisieprogramma’s waar ze eerder maar wat blij waren om te mogen adverteren, want negatieve reclame is ook reclame, geld is geld. Verwende miljonairtjes die het spelletje voetbal redelijk onder de knie hebben, roeren zich en doen er hun plasje ook even over. Volkomen ongeloofwaardig.

Soms, heel soms, resulteert een kritisch geluid in iets vruchtbaars. Voorwaarde is dat de ontvanger open staat voor verbetering. Gisteren kreeg ik bericht van een Goorse basisschooldirecteur dat er nuance is aangebracht tijdens de lessen over racisme waar ik vorige week over schreef. De uitgever van het bewuste lesmateriaal heeft excuus aangeboden en beterschap toegezegd. Ze zagen in dat er een verkeerde boodschap was uitgedragen.

Kijk, en van zulk soort grootsheid word ik dan weer een klein beetje vrolijker. Elkaar alert houden, luisteren naar anderen, scherpe kritieken, evalueren, fouten toegeven en je handelen aanpassen. Geven en nemen. Samen komen we er wel in Goor, daar hebben wij geen beeldenstorm voor nodig…

Namens Niels,

een fijne dag…