En een onstuimig weekje was het. Met een stuk gewaaide screen en waterlekkage op plekken waar ik niet wist dat het kon lekken en tot overmaat van ramp een kapotte dakgoot, is het wel duidelijk dat het huis hier en daar wat broodnodig onderhoud nodig heeft. Daar hadden we van de week dan ook mooi de tijd voor. Absoluut een luxe bij werkzaam zijn in het onderwijs; veel vakanties. Dit keer dus geen tripje naar de Canarische Weilanden maar een weekje “Rund um Hause”.

Voor wat goedkope weg-werp-klusspulletjes snel even naar de Action. Aangekomen bij de kruising, die in regionale media aangeduid wordt als “meest gevaarlijke kruising van Goor”, kreeg ik een alarmsignaal van mijn boordcomputer: “Pull up, pull up, terrain, terrain”. Ik schrok me wezenloos en zag de lantarenpalen aan als felle markeringslampen zoals op de runway van Schiphol. Het is toch godsongelukkig, bijna hilarisch, wat ze hier allemaal bedenken. Moet je je eens voorstellen dat een knappe kop, met jarenlange scholing, er echt serieus over heeft nagedacht om een kruising zo achterlijk in te richten. Typisch een actie van liever aan symptoombestrijding doen, dan werkelijk een probleem structureel oplossen. Voet bij stuk houden, vooral geen gezichtsverlies lijden en tegen beter weten in aanmodderen met iets waarvan iedereen weet dat het niet werkt. Waar zien we dat ook al weer meer? Iets met WMO? Kunnen ze bij die afdeling direct aangepaste minder valide karretjes regelen, want op dag nummer één zat er al zo’n kreng vast op die springbult.

Van schrik mezelf snel ingeschreven voor de thema avonden van “Lichter Leven Goor”. Deze organisatie gaat ons niet helpen afvallen maar leren hoe we beter relaties kunnen onderhouden en hoe je het best kunt communiceren met je echtgenoot, buurman, collega’s of eigenlijk met iedereen om je heen. Het is dan de bedoeling om vooral constructief te zijn en zaken niet erger te maken dan ze al zijn. Nou, ook precies iets voor het college van Burgemeester en Wethouders en de rest van de clan die zeggen dat ze daar iets aan het doen zijn. Ik stuurde het linkje door naar de bewuste doelgroep met de voetnoot: “Bel d’r eens heen en schrijf je in. Communiceren begint met luisteren, misschien hebben ze ook wel plek voor personen die daar een beetje moeite mee hebben. Jullie willen altijd het goede voorbeeld geven dus wie “A” zegt, moet ook “NAAL” zeggen, kom op!”

In een iets stekelige reactie terug kreeg ik een bericht van twee woorden: “Ik pas”. Tja, je moet doen waar je goed in bent en laten ze nu de hele maand maart in het teken stellen van “Ik pas”. What’s new? Gekkigheid…

Namens Niels een fijne dag…