Gelukkig is huize Kremers uitgerust met een grote houtkachel die ik het liefst dag en nacht z’n werk laat doet. Mijn vriend lust de nodige kubjes hout die we van bomen in de buurt rooien. Het is een mooie CO2-neutrale manier van verwarmen. Het hout heeft eerder uitgestoten CO2 opgeslagen en de CO2 die ik uitstoot door verbranding wordt weer opgenomen door nieuwe bomen. ‘Greenchoice’ is mijn energieleverancier en met een klein bedrag extra iedere maand, hebben ze namens Niels al één hectare bos aangeplant.
Al met al denk ik dan, milieutechnisch, goed bezig te zijn. Zondag kwam er een oude schoolvriend van mij op bezoek en ik kreeg direct de opmerking: “Dat jij nog hout durft te stoken. Dat kan anno 2020 toch echt niet meer! Al die fijnstof die je de lucht inblaast en al die bomen die daar voor gekapt moeten worden. En om nog maar niet te spreken over de ‘overlast’ die je veroorzaakt in de buurt met je gestink”. “Ik heb een speciale cursus gevolgd hoor om zo goed mogelijk te stoken”, antwoordde ik nog gevat.
“Nou, dat wordt een leuke middag met zo’n binnenkomer” dacht ik nog. Ik had nog wat hapjes en biertjes in de koelkast staan, die slaan we voor het gemak vandaag maar eens een keer over. Koffie en opzouten.
Hij nam plaats op onze loveseat en zemelde dat zulk soort meubilair ook te koop was met bekleding van hennepstof in plaats van vervuilend katoen. Al snel kregen we het over werk, iets wat ik in het weekend zoveel mogelijk probeer te vermijden. Hij vond het maar belachelijk dat ik vorige week niet mee had gedaan met de onderwijsstaking. Ik probeerde tevergeefs nog het geintje te maken dat ik zo druk ben op m’n werk dat ik daar geen tijd voor had.
Toch die hapjes maar uit de koelkast gehaald. Hij keek afkeurend met een lange neus over het bord. “Heb je iets zonder vlees, zonder toegevoegde kleur- en smaakstoffen, absoluut geen E-nummers en ik heb een glutenallergie en kan ook niet tegen lactose”. Lichtelijk geïrriteerd liep ik terug naar de keuken om eerst nog even het grootste houtblok wat ik kon vinden op het vuur te flikkeren. Hier vriend, voor jou een glas water en een wortel.
Ik snap wel waarom jij al 40 jaar vrijgezel bent en nu alleen op mijn loveseat zit. Je bent gewoon een ongelofelijke slappe lul met vingers. Weet je wat jij moet doen en met jou al die andere halve zolen die zeiken over 100 op de snelweg, geen zwarte Piet met Sinterklaas, roken willen verbieden, houtkachels vies vinden en een abbonnementje hebben op de klaagzangen van Sylvana Simons?
Lekker met z’n allen in het uiterste puntje van Groningen gaan wonen. Steken wij, de normaal denkenden, dat stuk land af en geven we het terug aan de zee…
Namens Niels,
een fijne dag…