Toen Foekepotten nog heel gewoon was…

Op deze Oudejaarsdag trappen we op deze af met een aantal fraaie prenten van respectievelijk 25 en 23 jaar geleden. De pure Goorse traditie van het Foekepotten op de laatste dag van het jaar leefde volop nadat Kindvriendelijk Goor zich erover had ontfermd. De belangstelling is de laatste jaren tanende en dit jaar is er, vanwege Corona, waarschijnlijk helemaal niemand die langs de deuren gaat ‘voor een centje’. Onderstaande foto is van 1995. Toen reikte toenmalig burgemeester van der Zwaag de eerste prijs voor de beste uitdossing uit aan de zusjes Leon en May Weerkamp die nu Café De Ster bestieren. Daaronder een aantal fraaie prenten uit 1997 van de stichting Historisch Goor met onder meer de Goorse kindervriend Edu Hoek in vol ornaat…

(meer…)

Paardenprent om de aloude markt niet te vergeten

Het is een aloud adat. De eeuwenoude paardenmarkt in Goor die in normale tijden op deze vrijdag weer veel mensen zou trekken. En hoewel de traditie aan glans en glorie heeft ingeleverd in de loop van de afgelopen decennia, zullen we het dit jaar toch gaan missen. Vanwege Corona gaat er een streep door het evenement en dus rest enkel en alleen de herinneringen. De weemoed doet de redactieleden van Oald Goor afdalen naar de kelder met oude prenten van de epische paardenmarkt. Neem bijvoorbeeld deze prent uit 1920, 100 jaar geleden…

Het oude Gijmink

Het is in deze donkere tijden van reflectie een mooi moment om eens af te dalen naar de kelder met oude prenten uit ’t Twentse Haagje. Zo doken de leden op een oude kiek van ’t Gijmink. De Berkenstraat in volle glorie in 1959, toen er nog volop gesport kon worden op straat nabij de klassieke Gijminkschool. Inmiddels is de wijk schitterend gerenoveerd, maar zo af en toe is het heerlijk om met de nodige melancholiek terug te kijken op de schoonheid van de beginjaren na de Tweede Wereldoorlog.

Toen was geluk nog heel gewoon…

In de categorie Oald Goor, dit keer een prachtige foto van de stichting Historisch Goor, genomen enkele decennia geleden, toen de Goorse woonwagenbewoners nog samen leefden op een voor Goors historische plek en er geen gesteggel was over standplaatsen. De wagens stonden toen op de plek waar ooit het állereerste zwembad van Goor. Daar waar de Holtdijksbeek en de Regge samen komen. Toen was geluk nog heel gewoon…

(meer…)

Stationsgebouw krijgt uitstraling van weleer

De buitenkant van het NS-gebouw op het station van Goor wordt in de komende maanden onder handen genomen om de oorspronkelijke uitstraling terug te kijken uit de periode dat het werd gebouwd in 1864 en aangepast (1904). Het voegwerk van de muren wordt hersteld en alle kozijnen, deuren en gepleisterde muren worden in de originele kleuren uit die tijd geschilderd. Het stationsgebouw moet daarmee het aanzien krijgen dat past bij de status van gemeentelijk monument. De restauratie zal zo’n 12 weken in beslag nemen. Het Goors Historisch Museum dat in het gebouw gevestigd is, gaat in ieder geval nog een maand langer dicht tot in ieder geval 1 december. Dit in verband met het Corona-virus.

Wie kent deze mensen ?

De redactie kreeg een bijzonder verzoek van Henny Peijnenburg uit Den Bosch. Zij is op zoek naar mensen, die personen op de foto’s hieronder herkennen uit de periode maart tot en met december van het oorlogsjaar 1945. Zij verbleven zij in deze periode tijdelijk als vluchtelingen in de Overijssel en het zou zomaar kunnen dat ze in die tijd in of om Goor zijn gehuisvest denkt Henny. Hoogstwaarschijnlijk zijn de grootmoeder en de kinderen ondergebracht op een boerderij, denkt Peijnenburg. Eén van de kinderen op de foto is haar inmiddels overleden vader Kees. Ze schreef in 2003 een
boek over zijn jeugd geschreven, maar kon maar geen informatie vinden over die 9 maanden uit zijn leven en is nog steeds op zoek naar informatie. Wie wat herkent en informatie heeft kan mailen met ln.emohnull@grubnenjiepynneh of bellen met 06-11321663.

vlnr: Grootmoeder Dina Peijenburg, Sjaan, Annie, Jan en Kees

Unieke film over ontstaan van Goor online

Het zou leerstof kunnen en misschien wel moeten zijn voor alle schoolgaande jeugd in Goor. De geschiedenis van het Twentse Haagje en het ontstaan van Goor is jaren geleden ooit in een informatieve film gevat en nu door de stichting Historisch Goor online gezet. De film van een kwartier vertelt het verhaal van de verrijzenis van Goor vanaf de prehistorie tot aan de 20e eeuw. Van de vruchtbare leefbare moerasgrond tot aan de afzetting van de Graaf van Goor en van de Borchmannen tot aan de ontwikkeling van de stad Goor met de bijbehorende stadsrechten gelardeerd met enkele beelden en veel illustraties. De unieke, historische, film is nu via deze LINK te bekijken.

Onder een witte deken…

De berichten over de nachtvorst deed het hart van de winteradepten op de redactie van Oald Goor sneller kloppen. In deze regio dook het kwik onder nul en dan komen de winterse plaatjes uit de kelder weer aan de oppervlakte. We trappen vandaag af met een besneeuwde uitgave van één van de meest iconische gebouwen in het Twentse Haagje. Huize Scherpenzeel onder een witte deken in het jaar 1967. De liefhebbers hopen net als een aantal jaren geleden weer op een witte winter met wintersportkiekjes uit Goor. Niet eens zo gek als we toch bij de deur moeten blijven.

Oorlogsherinnering uit De Meene

We kregen een indrukwekkende mail van Herman Klein Nagelvoort die nog vaak moet terugdenken aan de oorlogsjaren. De nu 87-jarige Gorenaar schreef één van zijn vele herinneringen op uit de periode dat de oorlog op het einde liep. De toen 11-jarige Klein Nagelvoort ging destijds vaak met vrienden naar De Meene en dat bleek niet altijd zonder gevaar in die tijd. Lees de memoires van een dag in september van 1944 hieronder…

(meer…)

Raadhuis Der Stadt Goor

Het futuristische gemeentehuis is nu één van de moderne blikvangers van onze stad Goor. Met de bouw en stijl van het raadhuis is definitief afstand genomen van het klassieke sausje dat altijd over ons gemeentehuis is gegoten. Neem bijvoorbeeld het raadhuis uit 1652, gebouwd na de grote stadsbrand in 1647. Het Raadhuis Der Stadt Goor werd weer afgebroken in 1851, reden voor de redactie van Oald Goor om deze trots uit de zeventiende eeuw centraal te stellen.