De laatste tijd heb ik het hier veel gehad over het doen waar je blij en gelukkig van wordt en dat je vooral geen aandacht en energie moet besteden aan zaken waar je geen invloed op hebt. Proberen de dingen van de positieve kant te zien, het glas is half vol en niet half leeg. Al je kracht en energie steken in dingen die je wat kunnen opleveren…
Nog een paar dagen doorbikkelen totdat we weer kunnen inchecken voor een weekend all-inclusive vret’n, zoep’n en op de proeme kroep’n. Ik vrees nu al de hoofdpijn in de ochtend en de droge bek in de nacht. Ik zie uit naar het tweede biertje, want die eerste smaakt me nooit, het enigste minpuntje wat ik me kan bedenken in het mooiste weekend van het jaar…Jupiler…wie verzint zoiets?
Vroeger deden we de deftige kleren aan rond een uur of zes. Om zeven uur stond je voor de deur van ‘De Zon’ of de ‘E8’. Voor een gulden of twintig was je knuppeltje dikke en kon je mooi duizelig huiswaarts. Dat naar huis gaan was rond een uur of twaalf. Als het klaar was, was het klaar en dan ging je…
Het was voor velen een lekker lang weekend met als welkome bijkomstigheid dat het ook nog eens mooi weer was. Zo’n Hemelvaartweekend staat net zoals Oud en Nieuw bij veel mensen bol van tradities en gebruiken. Waar vroeger dauwtrappen met de jongens ook echt vroeg was, kan ik het nu ook nog wel een uurtje later redden…
Het is onmogelijk, zei Trots… Het is riskant, zei Ervaring…Het is zinloos, zei het Verstand…Geef het een kans, fluisterde het Hart…
Op mijn werkplek prijkt deze tekst boven mijn hoofd op een groot ouderwets schoolbord. Eronder liggen krijtjes van ruim 40 jaar oud, nog in de originele verpakking. De krijtjes liggen klaar voor iedereen om mijn tekst aan te vullen met wat jouw hart jou influistert. Iedere dag als ik binnenkom, staren deze paar zinnen mij aan en helpen mij herinneren dat óók ik die keus steeds te maken heb. Wat is de juiste balans tussen trots, ervaring, verstand en mijn hart…
Voor velen zit de Meivakantie er weer op. De afgelopen twee weken zaten bomvol met bijzondere dagen. Koningsdag, herdenken en vieren van vrijheid. Vrijheid, het grootste goed in het leven waar anderen hun leven voor hebben gegeven. Dat is waar ik aan denk als ik die twee minuten stil ben. Denken aan vaak jonge mensen die nooit meer thuis zijn gekomen…
Leuker kunnen we het niet maken, wel makkelijker. Omdat de koopkracht van veel mensen er niet zo rooskleuring voorstaat is besloten dat de gemeentelijke belastingen in tien keer afgeschreven kunnen worden. Dit om de maandelijkse uitgaven een beetje binnen de perken te houden. Of je nu gebeten wordt door de hond of door de kat, het doet allebei pijn…
Een hele poos geleden heb ik mezelf voorgenomen enkel mijn gedachten op papier te zetten die positieve ‘vibes’ teweeg zouden brengen. Natuurlijk mag hier en daar een ludieke sneer niet ontbreken maar we gaan er niet meer zo met gestrekt been in. Waarom niet? Waar je geen invloed op hebt, moet je laten varen…
Alles in het voorjaar krijgt een nieuw begin. Alles gaat weer opnieuw van start. Dingen die wie ieder jaar doen komen dichterbij in de agenda. Ik verheug me altijd op deze periode van het jaar. De klok is zondag verzet, de opmaat dat we nu echt letterlijk andere tijden krijgen. Tijden van het naar buiten gaan, frisse lucht, nestelende vogeltjes en feesten…
Zo half maart gaat het kriebelen. De eerste voorjaarszonnestralen maken een einde aan de donkere en koude maanden ervoor. Je ziet vogels af en aan vliegen met nestmateriaal en de bollen die ik vorig jaar in de grond heb gestopt ontpoppen zich langzaam tot mooie tulpen. Je ziet bedrijvigheid om je heen en iedereen is ineens druk met klusjes buiten…
